مدح و مناجات با حضرت معصومه سلام‌الله‌علیها
اینجا فروغ عشق و صفا موج می‌زند نور خدا به صحن و سرا، موج می‌زند اینجا که طورِ جلوه و سینای ایزدی‌ست از هر کـرانه نـور خـدا مـوج می‌زنـد اینجا مـطاف اهل زمین است و آسمان وز شـهـپر فـرشـته فـضا مـوج می‌زند لـبـیک از زبـان اجـابـت تـوان شـنـیـد در این فـضا که نور دعا موج می‌زند اینجا که رشک هشت بهشت است و هفت چرخ از شش جهت فـروغ ولا موج می‌زند از جـلـوهٔ جـلال تو، ای مظهـر کمال! نـور صـفـا در آیـنـه‌هـا مـوج مـی‌زنـد در کوی تو که ساحل امن است و عافیت دریـای بی‌کـران صـفـا مـوج مـی‌زنـد ای کـعــبـهٔ امـیـد کـه در بــارگــاه تـو نـور امـیـد در هـمـه جـا مـوج می‌زنـد دسـتی به دسـتـگـیـری دل‌ها دراز کـن ای آســتــان تـو حـــرم کــبــریـا شــده وی خـاک آسـتــانـهٔ تـو مــاســوا شـده ای فـرش آسـتـانـهٔ تو، شـهتپـر مـلـک وی خاک راه تو به نـظـر کـیـمیا شـده ای کـعـبـهٔ امـیـد خـلایـق که درگـهـت رشک منا و مروه ز سعی و صفا شده ای زائـر حـریـم تـو در بـارگـاه قـدس مشمول فیض و رحمت بی‌مـنـتها شده رنگین کمان مهر به چرخ جلال توست یا قـامـت سـپـهـر به تـعـظـیـم تـا شده؟ معـصـومهٔ شـفـیعـه تویی، اِشـفـعی لـنا ای شهـره در شـفـاعـت اهـل ولا شـده گـویم مـدیح تو که ز لطف تو تا کنون بـر روی من هـزار در بـسـتـه وا شـده گـل‌های طـبـع من ز نـسـیـم عـنـایـتت خـرم شده، شـکـفـته شـده، دلـربـا شده تـا بــارگـاه تــو حــرم اهــل‌بـیـت بــاد |